Urodzona 13.07.1924
r.; polska piosenkarka, szczególnie popularna w latach 50. i 60. XX w. Jej
największe przeboje to m.in. „Augustowskie
noce”, „Brzydula i rudzielec”, „Karuzela”, „Parasolki”, „Serduszko puka w
rytmie cza cza”, „Wrocławska piosenka”,
„Do grającej szafy grosik wrzuć”.
Debiutowała w
1949 r. w sylwestrowy wieczór. W latach 50. stała się stałą bywalczynią
niedzielnych audycji Radia Katowice „Melodie
świata”, audycji wówczas niezwykle popularnej, w której stałym punktem były
piosenki w jej wykonaniu. W połowie lat 50. przez dwa sezony występowała w
Teatrze Satyryków w Krakowie. Te dwa lata występów w teatrze miały ogromne
znaczenie dla rozwoju jej kariery, przyczyniając się do zmiany repertuaru – od
jazzu do piosenki aktorskiej – wymagającej nieco innego operowania głosem. Z
tego okresu pozostała niezwykle popularna piosenka „Wio koniku”. Twórcą jej sukcesu był Jerzy Harald, kompozytor,
aranżer, który skomponował m.in. piosenkę „Brzydula
i rudzielec”. Począwszy od 1956 r. podjęła współpracę z kabaretem literatów
Wagabunda, którego sama była
współinicjatorką. Przez wszystkie lata istnienia we wszystkich programach była
jego pierwszą gwiazdą. Z kabaretem koncertowała w Europie, a także dla Polonii
w USA.
W przerwach
między występami w Wagabundzie brała udział w imprezach estradowych, krajowych
i zagranicznych. Śpiewała w programach „Zgaduj zgadula”, „Podwieczorek przy mikrofonie” i wielu innych audycjach cyklicznych. W 1961 r. odbyła kilkumiesięczne tournée po Związku Radzieckim. Zespół artystyczny pod dyrekcją Kazimierza Rudzkiego był pierwszym polskim zespołem występującym przed radziecką publicznością. Maria Koterbska została tam dobrze przyjęta. W 1963 r. zaproszono ją do udziału w III Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie. Zaprezentowała piosenkę Marka Sarta do słów Jerzego Millera „Odejdź smutku” i otrzymała druga nagrodę. Występ na Festiwalu w Sopocie był dla wielu zaskoczeniem, bowiem znano ją dotychczas jako wykonawczynię popularnych przebojów. W Sopocie odsłoniła nowe oblicze artystyczne, jako interpretatorka piosenek trudnych i ambitnych. W latach 70. nagrała dwie płyty długogrające, wystąpiła także na KFPP w Opolu oraz uczestniczyła w programach rozrywkowych. W latach 80. wielokrotnie zasiadała w jury KFPP w Opolu. W 1987 otrzymała Honorowe Grand Prix na tym festiwalu. Występowała na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Pod koniec lat 70. występowała wspólnie ze swoim synem, aktorem Romanem Franklem, który był nie tylko wykonawcą, ale także kompozytorem ich piosenek. W 2007 r. brała udział w koncercie w całości poświęconym Jackowi Lechowi.
i zagranicznych. Śpiewała w programach „Zgaduj zgadula”, „Podwieczorek przy mikrofonie” i wielu innych audycjach cyklicznych. W 1961 r. odbyła kilkumiesięczne tournée po Związku Radzieckim. Zespół artystyczny pod dyrekcją Kazimierza Rudzkiego był pierwszym polskim zespołem występującym przed radziecką publicznością. Maria Koterbska została tam dobrze przyjęta. W 1963 r. zaproszono ją do udziału w III Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie. Zaprezentowała piosenkę Marka Sarta do słów Jerzego Millera „Odejdź smutku” i otrzymała druga nagrodę. Występ na Festiwalu w Sopocie był dla wielu zaskoczeniem, bowiem znano ją dotychczas jako wykonawczynię popularnych przebojów. W Sopocie odsłoniła nowe oblicze artystyczne, jako interpretatorka piosenek trudnych i ambitnych. W latach 70. nagrała dwie płyty długogrające, wystąpiła także na KFPP w Opolu oraz uczestniczyła w programach rozrywkowych. W latach 80. wielokrotnie zasiadała w jury KFPP w Opolu. W 1987 otrzymała Honorowe Grand Prix na tym festiwalu. Występowała na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Pod koniec lat 70. występowała wspólnie ze swoim synem, aktorem Romanem Franklem, który był nie tylko wykonawcą, ale także kompozytorem ich piosenek. W 2007 r. brała udział w koncercie w całości poświęconym Jackowi Lechowi.
Wystąpiła w filmach Sprawa do załatwienia (1953) i Irena
do domu! (1955). Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
(1999) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1979).
Dyskografia:
- Maria Koterbska śpiewa wesołe piosenki (1960);
- Ulubione przeboje (1960);
- Ulubione piosenki (1960);
- Nie mówmy, że to miłość (1967);
- Maria Koterbska (1972);
- Jubileusz (1974);
- Maria Koterbska (1980);
- Życie zdarza się raz (1990);
- 40 Piosenek Marii Koterbskiej (2010).
Zdobyty: za pośrednictwem znajomego
Data otrzymania: 12-03-2019
Zawartość: podpisane zdjęcie
Oryginalny tak
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz