#131. Hanna Kochańska

Urodzona 19.06.1976 r.; polska aktorka teatralna i telewizyjna. Ukończyła Wydział Aktorski PWST w Krakowie. W teatrze zadebiutowała w 1996 r.

Wybrana filmografia:

• Glińska – M jak miłość (2000-); 
• Zuzanna Słowik – Biuro kryminalne (2005-2007); 
• Paulina – Oko za oko (2018-).

Sposób zdobycia: za pośrednictwem znajomego

Data otrzymania: 12-03-2019

Otrzymane: podpisane zdjęcie

#130. Krzysztof Cugowski

Urodzony 30.05.1950 r.; polski wokalista rockowy, senator VI kadencji. W 1969 r. założył zespół Budka Suflera, w którym był wokalistą. W 1972 r. połączył siły z Romualdem Lipką z zespołu Zrzeszenie Cnót Wszelakich. Zespół nadal występował pod nazwą Budka Suflera. W 1975 r. znalazł się na drugim miejscu w notowaniu „Wokaliści roku” przeprowadzonego przez czasopismo „Non Stop”. W 1976 r. opuścił Budkę Suflera na osiem lat. W tym czasie pracował z zespołami Spisek i Cross. Do Budki Suflera powrócił w 1984 r. W drugiej połowie lat 80. koncertował w USA. Budka Suflera wróciła do kraju w 1992 r. na nagranie płyty Cisza, która przyniosła formacji sukces artystyczny i komercyjny wystarczający do podjęcia decyzji o powrocie na stałe na polski rynek muzyczny. Największy sukces w karierze Cugowskiego przyniosła płyta Nic nie boli, tak jak życie, której sprzedaż przekroczyła milion egzemplarzy. Dzięki temu zespół w listopadzie 1999 wystąpił w sali Carnegie Hall w Nowym Jorku. W 2014 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2005 r.w wyborach parlamentarnych uzyskał mandat senatora VI kadencji z ramienia PiS.

Dyskografia:

1. Budka Suflera
• Cień wielkiej góry (1975); 
• Przechodniem byłem między wami (1976); 
• Na brzegu światła (1979); 
• Ona przyszła prosto z chmur (1980); 
• Za ostatni grosz (1982); 
• Czas czekania, czas olśnienia (1984); 
• Giganci tańczą (1986); 
• Ratujmy co się da!! (1988); 
• Cisza (1993); 
• Noc (1995); 
• Nic nie boli, tak jak życie (1997); 
• Bal wszystkich świętych (2000); 
• Mokre oczy (2002); 
• Jest (2004); 
• Zawsze czegoś brak (2009).
2. Solowe
• Wokół cisza trwa (1979); 
• Podwójna twarz (1983); 
• Integralnie (2001); 
• Przebudzenie (2015).

Zdobyty: za pośrednictwem znajomego

Data otrzymania: 25-03-2019

Otrzymane: podpisane zdjęcie z dedykacją

#128-129. Marcin Matkowski, Mariusz Frystenberg

Marcin Matkowski - urodzony 15.01.1981 r.; polski tenisista, specjalista gry podwójnej, pięciokrotny uczestnik deblowego turnieju Masters dla 8 najlepszych debli na świecie, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk, Ambasador Szczecina. Zwycięzca 18 turniejów, z czego 15 wraz z Mariuszem Feystenbergiem.

Mariusz Frystenberg - urodzony 08.07.1980 r.; polski tenisista, specjalista od gry podwójnej, pięciokrotny uczestnik deblowego turnieju Masters dla 8 najlepszych debli na świecie, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Zdobyty: od koleżanki

Data otrzymania: 07-03-2019

Oryginalny tak

#127. Maciej Kot

Urodzony 09.06.1991 r; polski skoczek narciarski, zawodnik klubu AZS Zakopane, członek kadry narodowej. Drużynowy brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018. Drużynowy złoty (2017) oraz brązowy (2013) medalista mistrzostw świata. Indywidualny wicemistrz świata juniorów z 2009 r., dwukrotny drużynowy brązowy medalista mistrzostw świata juniorów, dwukrotny indywidualnie oraz drużynowy medalista Zimowej Uniwersjady 2011. Zwycięzca Letniego Grand Prix 2016, trzeci zawodnik klasyfikacji generalnej Letniego Pucharu Kontynentalnego 2015. Wielokrotny medalista mistrzostw Polski, w tym dwukrotny mistrz indywidualny z 2013 i 2016 roku. Jego rekord życiowy wynosi 244,5 m, ustanowiony został w Vikersund 18 marca 2017 r.

Zdobyty: za pośrednictwem znajomego

Data otrzymania: 12-03-2019

Zawartość: karta z podpisem

Oryginalny: tak

#126. Maria Koterbska

Urodzona 13.07.1924 r.; polska piosenkarka, szczególnie popularna w latach 50. i 60. XX w. Jej największe przeboje to m.in. „Augustowskie noce”, „Brzydula i rudzielec”, „Karuzela”, „Parasolki”, „Serduszko puka w rytmie cza cza”, „Wrocławska piosenka”, „Do grającej szafy grosik wrzuć”.

Debiutowała w 1949 r. w sylwestrowy wieczór. W latach 50. stała się stałą bywalczynią niedzielnych audycji Radia Katowice „Melodie świata”, audycji wówczas niezwykle popularnej, w której stałym punktem były piosenki w jej wykonaniu. W połowie lat 50. przez dwa sezony występowała w Teatrze Satyryków w Krakowie. Te dwa lata występów w teatrze miały ogromne znaczenie dla rozwoju jej kariery, przyczyniając się do zmiany repertuaru – od jazzu do piosenki aktorskiej – wymagającej nieco innego operowania głosem. Z tego okresu pozostała niezwykle popularna piosenka „Wio koniku”. Twórcą jej sukcesu był Jerzy Harald, kompozytor, aranżer, który skomponował m.in. piosenkę „Brzydula i rudzielec”. Począwszy od 1956 r. podjęła współpracę z kabaretem literatów Wagabunda, którego sama była współinicjatorką. Przez wszystkie lata istnienia we wszystkich programach była jego pierwszą gwiazdą. Z kabaretem koncertowała w Europie, a także dla Polonii w USA.

W przerwach między występami w Wagabundzie brała udział w imprezach estradowych, krajowych
i zagranicznych. Śpiewała w programach „Zgaduj zgadula”, „Podwieczorek przy mikrofonie” i wielu innych audycjach cyklicznych. W 1961 r. odbyła kilkumiesięczne tournée po Związku Radzieckim. Zespół artystyczny pod dyrekcją Kazimierza Rudzkiego był pierwszym polskim zespołem występującym przed radziecką publicznością. Maria Koterbska została tam dobrze przyjęta. W 1963 r. zaproszono ją do udziału w III Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie. Zaprezentowała piosenkę Marka Sarta do słów Jerzego Millera „Odejdź smutku” i otrzymała druga nagrodę. Występ na Festiwalu w Sopocie był dla wielu zaskoczeniem, bowiem znano ją dotychczas jako wykonawczynię popularnych przebojów. W Sopocie odsłoniła nowe oblicze artystyczne, jako interpretatorka piosenek trudnych i ambitnych. W latach 70. nagrała dwie płyty długogrające, wystąpiła także na KFPP w Opolu oraz uczestniczyła w programach rozrywkowych. W latach 80. wielokrotnie zasiadała w jury KFPP w Opolu. W 1987 otrzymała Honorowe Grand Prix na tym festiwalu. Występowała na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Pod koniec lat 70. występowała wspólnie ze swoim synem, aktorem Romanem Franklem, który był nie tylko wykonawcą, ale także kompozytorem ich piosenek. W 2007 r. brała udział w koncercie w całości poświęconym Jackowi Lechowi.

Wystąpiła w filmach Sprawa do załatwienia (1953) i Irena do domu! (1955). Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1999) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1979).

Dyskografia:

• Maria Koterbska śpiewa wesołe piosenki (1960); 
• Ulubione przeboje (1960); 
• Ulubione piosenki (1960); 
• Nie mówmy, że to miłość (1967); 
• Maria Koterbska (1972); 
• Jubileusz (1974); 
• Maria Koterbska (1980); 
• Życie zdarza się raz (1990); 
• 40 Piosenek Marii Koterbskiej (2010).

Zdobyty: za pośrednictwem znajomego

Data otrzymania: 12-03-2019

Zawartość: podpisane zdjęcie

Oryginalny tak

#125. Ernest Bryll

Urodzony 01.03.1935 r.; polski poeta, pisarz, autor tekstów piosenek, dziennikarz, tłumacz i krytyk filmowy, także dyplomata. Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego w Gdyni, Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (1957). ierwszy tomik jego wierszy, Wigilie wariata, został wydany w 1958 r. Był członkiem redakcji pism społeczno-kulturalnych (m.in. w latach 1959-1960 we Współczesności). Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. latach 1974–1978 był dyrektorem Instytutu Kultury Polskiej w Londynie, a w latach 1991–1995 ambasadorem Rzeczypospolitej w Irlandii. Chęć zostania ambasadorem motywował chęcią tłumaczenia na miejscu poezji irlandzkiej na język polski.

Zdobyty: za pośrednictwem znajomego

Data otrzymania: 12-03-2019

Zawartość: podpisane zdjęcie

Oryginalny tak

#124. Jarosław Kaczyński

Urodzony 18.06.1949 r.; polski polityk i prawnik. W okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działacz opozycji demokratycznej, w latach 1989–1991 senator I kadencji, w latach 1991–1993 i od 1997 r. poseł na Sejm I, III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji, w latach 2006–2007 prezes Rady Ministrów. Kandydat na urząd prezydenta RP w przedterminowych wyborach prezydenckich w 2010 r. Twórca i prezes partii politycznych Porozumienie Centrum oraz Prawo i Sprawiedliwość. Choć nie jest premierem ani prezydentem, a formalnie jest tylko posłem na Sejm, od czasu wygranych przez Prawo i Sprawiedliwość wyborów parlamentarnych w 2015 r. jest uważany za jednego z najbardziej wpływowych ludzi w Polsce.

Zdobyty: e-mail

Data wysłania: 06-07-2018

Data odebrania: 27-12-2018 (154 dni)

Zawartość: podpisane zdjęcie + odpowiedź

Oryginalny PP

#123. Adam Małysz

Urodzony 03.12.1977 r.; polski skoczek narciarski, kombinator norweski i kierowca rajdowy. Czterokrotny medalista olimpijski (2 razy srebrny medal 2002, 2010 r oraz 2 razy brązowy medal 2002, 2010) i czterokrotny mistrz świata (2001, 2 razy w 2003, 2007). Jeden z najbardziej utytułowanych zawodników w historii indywidualnych konkursów mistrzostw świata w skokach narciarskich. Czterokrotny (w tym trzykrotny z rzędu) zdobywca Pucharu Świata (2001-2003, 2007), zwycięzca 39 konkursów PŚ, triumfator Turnieju Czterech Skoczni, (2001) trzykrotny zwycięzca Turnieju Nordyckiego (2001, 2003, 2007), trzykrotny triumfator Letniego Grand Prix (2001, 2004, 2006), zwycięzca Turnieju Czterech Narodów, zdobywca Pucharu KOP, dwudziestojednokrotny zimowy mistrz Polski, osiemnastokrotny letni mistrz Polski, były rekordzista Polski (230,5 m) i były współrekordzista świata w długości skoku narciarskiego (225 m).

W latach 1995–2011 we wszystkich 349 startach w Pucharze Świata zdobył łącznie 13070 punktów, punktując 307 razy, a 198 razy zajmując miejsce w pierwszej dziesiątce zawodów. Jako zawodnika cechowało go mocne odbicie z progu i bardzo niska pozycja w locie. Jest na pierwszej pozycji
w klasyfikacji wszech czasów mistrzostw świata oraz może się poszczycić największą liczbą indywidualnych krążków, ogółem zdobył ich aż dziesięć (sześć na mistrzostwach świata i cztery na igrzyskach olimpijskich). Mając na koncie 39 zwycięstw w Pucharze Świata jest trzeci, za Gregorem Schlierenzauerem i Mattim Nykänenem, pod względem liczby zwycięstw w zawodach Pucharu Świata (w momencie zakończenia kariery był to drugi wynik po Nykänenie). Pod względem liczby miejsc na podium Małysz jest drugi. Lokaty w pierwszej trójce konkursów zajmował 92 razy
i w klasyfikacji ustępuje miejsca Finowi Janne Ahonenowi, który stawał na podium 108 razy.

Po sezonie 2010/2011 zakończył karierę skoczka narciarskiego i rozpoczął starty w rajdach samochodowych. W 2012 r. zdobył tytuł międzynarodowego rajdowego mistrza Polski i Czech,
a w 2013 r. odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w rajdach terenowych. W latach 2012–2016 pięciokrotnie uczestniczył w Rajdzie Dakar. Od 2016 r. pełni funkcję dyrektora koordynatora ds. skoków narciarskich i kombinacji norweskiej w Polskim Związku Narciarskim.

Za wybitne osiągnięcia sportowe został trzykrotnie odznaczony Orderem Odrodzenia Polski przez Prezydenta RP. Czterokrotnie wybierany najlepszym sportowcem Polski w plebiscycie „Przeglądu Sportowego”. Przez wielu uważany za najlepszego polskiego sportowca pierwszej dekady XXI wieku. Honorowy obywatel miasta Zakopanego i patron skoczni narciarskiej w Wiśle.

Zdobyty: listownie

Adres: ul. 1 maja 48a

           43-460 Wisła

Data wysłania: 26-11-2018

Data odebrania: 12-03-2019 (126 dni)

Zawartość: podpisana karta

Oryginalny: tak

#122. Krystyna Zachwatowicz-Wajda

Urodzona 16.05.1930 r.; polska aktorka, reżyser, scenograf teatralny i filmowy. Profesor sztuk plastycznych (2005). Absolwentka Zespołu Państwowych Szkół Plastycznych im. W. Gersona w Warszawie. Absolwentka Wydziału Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego (1952) i krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki (1958). Scenograf, związana przede wszystkim z Teatrem Starym im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Profesor krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wdowa po Andrzeju Wajdzie. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998), Srebrnym Medalem „Cracoviae Merenti – Zasłużeni dla Krakowa” (1995), Krzyżem Armii Krajowej. za udział w Powstaniu Warszawskim (1981), Orderem Wschodzącego Słońca IV klasy (29 kwietnia 2013 r.).

Wybrana filmografia:

• Hanka Tomczyk – Człowiek z marmuru (1976), 
• Człwoeik z żelaza (1981); 
• Kazia – Panny z Wilka (1979); 
• Greta – Katyń (2007).

Zdobyty: za pośrednictwem znajomego

Data otrzymania: 12-03-2019

Otrzymane: podpisane zdjęcie

Oryginalny: tak

#121. Joanna Kulig

Urodzona 24.06.1982 r.; polska aktorka filmowa, telewizyjna i teatralna oraz piosenkarka, laureatka Orła za drugoplanową rolę w filmie Sponsoring oraz Europejskiej Nagrody Filmowej za pierwszoplanową rolę w filmie Zimna wojna. Związana jest ze Starym Teatrem w Krakowie.

Wybrana filmografia:

• „Mucha” – Czas honoru (2008-2013); 
• Alicja – Sponsoring (2011); 
• Iga Małecka - O mnie się nie martw (2014-); 
• „Zuza” – Ptbull. Niebezpieczne kobiety (2016); 
• Hanka Tomala – Kler (2018); 
• Zula Lichoń – Zimna wojna (2018).

Zdobyty: za pośrednictwem znajomego

Data otrzymania: 12-03-2019

Oryginalny: tak

#120. Roger Federer

Urodzony 08.08.1981 r.; szwajcarski tenisista. Status profesjonalny Federer otrzymał w 1998 r. Pierwszy mecz w zawodowym Tourze rozegrał na początku lipca tego samego roku w Gstaad. Jego przeciwnikiem był Argentyńczyk Lucas Arnold Ker, a spotkanie zakończyło się porażką Szwajcara 4:6, 4:6. Federer uważany jest za najlepszego zawodnika w historii dyscypliny. Ma w swoim dorobku rekordowe 20 zwycięstw w turniejach wielkoszlemowych. W Australian Open triumfował w latach 2004, 2006, 2007, 2010, 2017 i 2018, we francuskim Roland Garros zwyciężył w 2009 roku, na kortach Wimbledonu wygrywał w latach 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2009, 2012 i 2017, a w US Open w sezonach 2004, 2005, 2006, 2007 i 2008. Dodatkowo Szwajcar sześciokrotnie został mistrzem kończącego sezon turnieju ATP World Tour Finals (2003, 2004, 2006, 2007, 2010, 2011). Ponadto, dziesięciokrotnie dochodził do finałów rozgrywek wielkoszlemowych i cztery razy do finału ATP World Tour Finals. W sierpniu 2012 r. wywalczył srebrny medal igrzysk olimpijskich w Londynie, po przegranym finale z Andym Murrayem. Federer w ciągu swojej kariery wygrał 100 turniejów rangi ATP World Tour w grze pojedynczej oraz osiągnął 52 finały. Jako trzeci tenisista w historii ery open doszedł do granicy tysiąca zwycięskich meczów.

W grze podwójnej Federer jest złotym medalistą igrzysk olimpijskich w Pekinie z 2008 r. Wspólnie ze Stanislasem Wawrinką pokonali w finałowym meczu Szwedów Simona Aspelina i Thomasa Johanssona. W deblu ma na koncie 8 turniejowych zwycięstw i 6 finałów. W sezonie 2014 zdobył ze Szwajcarią historyczny, pierwszy dla tego kraju Puchar Davisa, po pokonaniu w finale 3:1 reprezentacji Francji.Po wygraniu Australian Open z 2004 roku, dnia 2 lutego, awansował na 1. pozycję w światowym rankingu. Przez kolejne 237 tygodni był na szczycie listy (do 11 sierpnia 2008 roku). 6 lipca 2009 r. ponownie został liderem rankingu na okres 48 tygodni. Po dwóch latach, 9 lipca 2012 r., ponownie objął prowadzenie w rankingu – czym najpierw wyrównał, a w następnym tygodniu pobił rekord 286 tygodni jako nr 1 należący do Pete’a Samprasa – do 5 listopada 2012 roku, kiedy na pozycji lidera zastąpił go Novak Đoković. 19 lutego 2018 r., po pięciu latach i czterech miesiącach , w wieku 36 lat powrócił na 1. pozycję w światowym rankingu ATP, zostając najstarszym liderem w historii. Łącznie przewodził stawce tenisistów przez rekordowe 310 tygodni.

Zdobyty: od koleżanki

Data otrzymania: 07-03-2019

Oryginalny: tak

#119. Wiesław Ochman

Urodzony 06.02.1937 r.; polski śpiewak operowy (tenor liryczny). Przygodę ze śpiewem rozpoczął jako solista w Zespole Pieśni i Tańca AGH „Krakus"( ZPiT AGH „Krakus”). Jednocześnie podjął naukę śpiewu pod kierunkiem Gustawa Serafina w Krakowie (1955-1959), a następnie Marii Szłapak
w Bytomiu (1960-1963). W 1960 r. został zaangażowany w Operze Śląskiej w Bytomiu, gdzie śpiewał przez trzy sezony; w latach 1963-1964 w Operze w Krakowie, a 1964-1970 w Teatrze Wielkim w Warszawie. Karierę międzynarodową rozpoczął w 1967 r. od Opery w Berlinie, następnie występował w Monachium i Hamburgu. Odniósł też pierwsze sukcesy na festiwalach w Glyndebourne oraz Salzburgu. W 1972 r. występował w Operze Paryskiej, następnie w Chicago i San Francisco. W 1975 r., partią Arriga w operze Nieszpory sycylijskie Verdiego zadebiutował na scenie nowojorskiej Metropolitan Opera.

Dokonał wielu nagrań radiowych, nagrał też ponad pięćdziesiąt płyt dla renomowanych wytwórni z partiami w takich dziełach, jak Salome Richarda Straussa, Requiem i Idomeneo Wolfganga Amadeusa Mozarta pod dyrekcją Karla Böhma (DG), Stabat mater Antonína Dvořáka, IX Symfonia d-moll Ludwiga van Beethovena pod batutą Rafaela Kubelíka (DG), Missa solemnis c-moll Mozarta pod dyrekcją Claudio Abbado, Jenufa Leoša Janáčka pod batutą Charlesa Mackerrasa (Decca), Wojna i pokój Sergiusza Prokofiewa pod dyrekcją Mścisława Rostropowicza (Erato).

Ważnym elementem działalności Wiesława Ochmana stała się działalność charytatywna. W 1998 r., z okazji 200-lecia urodzin Adama Mickiewicza, artysta zebrał prace malarzy polskich, które wystawiono na licytacji w Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku. Cały zysk przekazano na remont Domu-Muzeum Wieszcza w Wilnie. Tam też, 7 marca 1999 r., odbył się recital Ochmana, poprzedzający kolejną aukcję zebranych przez artystę w Polsce obrazów - na rzecz Stowarzyszenia "Nasza Częstochowa". Uzyskane pieniądze przekazano na rzecz wspierania kultury i na stypendia.

Po 1999 r. zajął się też reżyserią. W Operze Śląskiej przygotował Don Giovanniego Mozarta (1999), Traviatę Giuseppe Verdiego (2000), Carewicza Ferenca Lehára (2001), Eugeniusza Oniegina Piotra Czajkowskiego (2002), Borysa Godunowa Modesta Musorgskiego (2004), Carmen Georgesa Bizeta (2006), w Operze na Zamku w Szczecinie - Krainę uśmiechu Lehára (2007), w Teatrze Wielkim w Łodzi - Eugeniusza Oniegina (2008).

Jest laureatem wielu odznaczeń i nagród, m.in. otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia (1973), Nagrodę miasta Krakowa (1976), Medal 400-lecia Stołeczności Warszawy nadany przez Prezydenta Warszawy (1997), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1997), Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2001), Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2005), Nagrodę Honorową Fundacji Kultury Polskiej (2009). W 2008 r. Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie przyznała artyście tytuł doktora honoris causa.

Zdobyty: za pośrednictwem znajomego

Data otrzymania: 12-03-2019

Oryginalny tak

#118. Ewa Wiśniewska

Urodzona 25.04.1942; polska aktorka teatralna i filmowa. Laureatka Orła za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą w filmie Ogniem i mieczem. Została odznaczona m.in.: Srebrnym Krzyżem Zasługi (1979), Złotym Krzyżem Zasługi (1988), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003), Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2007), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2015).

Wybrana filmografia:

• Kurcewiczowa – Ogniem i mieczem (1999); 
• Calanthe – Wiedźmin (2001); 
• Wiedźma Jarucha – Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem (2003).

Zdobyty: listownie - list, 3 zdjęcia, koperta zwrotna

Adres: Teatr Narodowy

            Pl. Teatralny 3

            00-077 Warszawa

Data wysłania: 15-02-2019

Data odebrania: 01-03-2019 (14 dni)

Zawartość: 4 podpisane zdjęcia - jedno dodatkowe

Oryginalny tak

#117. David Attenborough

Urodzony 08.05.1926 r;; brytyjski biolog, popularyzator wiedzy przyrodniczej na świecie, pisarz, narrator i podróżnik. Ukończył zoologię w Clare College na Uniwersytecie Cambridge i studia podyplomowe w dziedzinie antropologii. Jako pracownik stacji telewizyjnej BBC, z którą związany jest od 1952 r., stworzył cykl filmów przyrodniczych, ukazujących nieznane wcześniej fakty z życia zwierząt i roślin. W 1985 r., za działalność naukową, otrzymał od królowej Elżbiety II tytuł szlachecki. Został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego oraz przyjęty do Royal Society. W 2005 r. został odznaczony brytyjskim Orderem Zasługi (Order of Merit). Na jego cześć jeden z gatunków ryb pancernych został nazwany Materpiscis attenboroughi oraz gatunek dzbanecznika, Nepenthes attenboroughii. W 2012 r. został uhonorowany Nagrodą Lowella Thomasa.

Zdobyty: za pośrednictwem znajomego

Data otrzymania: 21-02-2019

Otrzymane: 2x podpisane zdjęcie

#116. Robert Lewandowski

Urodzony 21.08.1988; polski piłkarz występujący na pozycji. Karierę zaczynał w Varsovii, Delcie Warszawa oraz rezerwach Legii. W 2006 r. trafił do Znicza Pruszków, w którym zdobył koronę najlepszego strzelca trzeciej i drugiej ligi. W Zniczu Pruszków wystąpił w sumie 59 razy, zdobywając 36 bramek. W 2008 r. przeniósł się do Lecha Poznań, w którego barwach zdobył mistrzostwo, puchar i superpuchar Polski, a także tytuł króla strzelców Ekstraklasy. W sumie rozegrał w Lechu 58 spotkań i zdobył 32 bramki. W 2010 r. został zawodnikiem Borussii Dortmund, z którą dwukrotnie sięgał po mistrzostwo Niemiec, oraz jednokrotnie po krajowy puchar i superpuchar, a także dotarł do finału Ligi Mistrzów. Rozegrał w Borussi 131 spotkań, zdobywając 74 bramki. W sezonie 2013/2014 po raz pierwszy w karierze został królem strzelców Bundesligi, zdobywając 20 bramek. Przed rozpoczęciem sezonu 2014/2015 przeniósł się do Bayernu Monachium, gdzie w każdym z czterech pierwszych sezonów zdobywał mistrzostwo Niemiec, a także przekroczył barierę 150 goli w Bundeslidze, osiągając ten wynik szybciej niż jakikolwiek inny zagraniczny piłkarz. W sezonie 2015/2016 po raz drugi sięgnął po koronę króla strzelców Bundesligi, strzelając 30 goli. Po raz trzeci sięgnął po koronę króla strzelców Bundesligi w sezonie 2017/2018, strzelając 29 goli. Z dorobkiem 174 goli jest najskuteczniejszym zagranicznym piłkarzem w historii Bayernu Monachium. Dotychczas w barmach Bayernu rozegrał 143 mecze i zdobył 117 bramek. 22 września 2015 r., podczas ligowego meczu Bayern Monachium z VfL Wolfsburg, Lewandowski strzelił pięć goli w ciągu dziewięciu minut. Było to najszybciej strzelone 5 bramek w historii czterech najsilniejszych lig Europy, od czasów prowadzenia zapisów. W reprezentacji Polski zadebiutował 10 września 2008 w meczu eliminacji mistrzostw Świata z San Marino (2:0), strzelając jednocześnie swojego pierwszego gola. Od tamtego czasu w kadrze narodowej rozegrał 102 mecze, strzelając w nich 55 goli, co czyni go najlepszym strzelcem reprezentacji w historii. 9 grudnia 2014 r. został kapitanem reprezentacji Polski. Wystąpił z nią na mistrzostwach Europy w 2012, 2016 r. oraz na mistrzostwach świata w 2018 r. W eliminacjach do Mistrzostw Europy 2016 strzelił 13 goli, dzięki czemu został królem strzelców tych rozgrywek.

Zdobyty: listownie - list, IRC

Adres: Bayern Munchen

            FC Bayern München AG

            Fanpost / Autogramme

            Postfach 90 02 22

            81504 München

Data wysłania: 20-09-2018

Data odebrania: 22-10-2018 (32 dni)

Zawartość: karta z podpisem

Oryginalny: tak

#115. Jolanta Kwaśniewska

Urodzona 03.06.1955 r; polska prawnik, działaczka społeczna, prezenterka TVN Style, prezes fundacji Porozumienie bez barier. Pierwsza dama Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1995–2005, małżonka prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego.

Zdobyty: e-mail

Data wysłania: 26-09-2018

Data odebrania: 28-02-2019 (155 dni)

Zawarość: karta z podpisem + odpowiedź

Oryginalny: tak

#114. Andrzej Wrona

Urodzony 27.12.1988 r.; polski siatkarz, grający na pozycji środkowego, reprezentant Polski. Wychowanek KS Metro Warszawa. Przed sezonem 2007/2008 został zawodnikiem klubu Polskiej Ligi Siatkówki, AZS Częstochowa. Od 2010 r. spędził trzy sezony w Delecta Bydgoszcz. Od sezonu 2013/2014 grał na pozycji środkowego w klubie PGE Skra Bełchatów. Od sezonu 2016/2017 występuje w drużynie AZS Politechniki Warszawskiej. W 2013 r. zadebiutował w kadrze Polski seniorów w meczu towarzyskim Serbii. 21 września 2014 r., w katowickim Spodku, wraz z reprezentacją Polski, wywalczył złoty medal Mistrzostw Świata 2014, pokonując Brazylię 3:1. W 2014 r.  został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

Zdobyty: za pośrednictwem znajomego

Data otrzymania: 23-01-2019

Otrzymane: karta z podpisem

Oryginalny tak